-Jak tam w szkole?- zapytał tata gdy tylko siedliśmy do kolacji.
-To co zwykle czyli nuuudaaaaaaa- odpowiedziałam.
-Brakuje ci chłopków, prawda?
-Na szczęście jutro wracają- powiedziałam z wielkim bananem na gębie.
-Już jutro?- zdziwił się ojczulek.
-Dzisiaj przecież finał X-Factora, a poza tym tak mi mówili.
-Acha i znowu przez kilka godzin wisiałaś na telefonie?- zapytał podejrzliwie.
-Nie, wcale nie- zgrywałam greka. Przecież mu nie powiem, że okupowałam fona przez bite 4 godziny xD Mam nadzieję, że wygrają- wyszczerzyłam się.
-A tak apropo finału to kiedy się zaczyna? -wtrąciła Elizabeth (dziewczyna mojego taty).
-O 20;00.
-A która jest?
Zerknęłam na na komórkę. Była 20;35. Miałam też 3 SMS od Nialla z przypomnieniem.
-O matko! 20;35-wrzasnęłam i o mało co nie udławiłam się spaghetti.
Poleciałam do salonu, posadziłam swój zacny tyłek na kanapie i włączyłam X-Factor. Ku*wa! Właśnie skończyli piosenkę! No trudno teraz muszę oglądać do końca. Oglądałam występy innych, a potem zadzwonił mój telefon. Looknęłam na wyświetlacz - to była Danielle. Przyciszyłam trochę telewizor i odrebrałam.
*rozmowa przez komórkę*
-Cześć Destiny!- powitała mnie ciepło.
-Hej Danielle!
-Co porabiasz??
-Oglądam finał X-Factora- odparłam.
-O kurde to dzisiaj?
-No tak leci już z dobrą godzinę.
-Dobra to lecę oglądać. Papa
-Paaa..
*koniec*
I rozłączyłam się. Puściłam głośniej show. Okazało się, że uczestnicy czekają na werdykt jury. Zacisnęłam kciuki najmocniej jak tylko mogłam. Usłyszałam...
-3 miejsce... ONE DIRECTION!!!
-Juhu!!!!!!!!!!!- zaczęłam się drzeć jak głupia.Chłopaki też mieli zaciesz stulecia. Tak się darłam, że do salonu wparowali ojczulek z Liz i patrzyli na mnie jakbym miała downa.
-3 miejsce, mają 3 miejsce, nie wygrali ale i tak mają 3 miejsce!!!- wrzeszczałam, a tata i Liz przybili piątki ^^ Czekałam aż show się skończy i zadzwoniłam do Harry'ego. Miał wyłączoną komórkę. Liam tak samo. Więc zadzwoniłam do Louisa, on nigdy nie wyłączał komórki. Nawet parę razy zadzwoniłam mu podczas show. Po 2 sygnałach odebrał.
-Destiny, mamy 3 miejsce!!- wrzasnął do słuchawki.
-Wiem.- odpowiedziałam.- oglądałam i miałam niezły zaciesz.
-My też!!!- ryknęli chórem.
-Mamy 3 miejsce, 3 miejsce!- darł się Harry.
-Jestem z was dumna ;)
-To dobrze ;)
-Kiedy wracacie?- spytałam.
-Jutro rano wyjeżdżamy z Londynu, w Wolverhampton będziemy ok. 10;00.
-Dobra będę na was czekać. Dobrej nocki ;)
-Tobie też, choć nie wiem czy dzisiaj w ogóle zaśniemy ;*
-Zaśniecie na stówę, już ja was znam xD
-Do jutra.
I rozłączył się, a ja podniosłam swoje zwłoki z kanapy i podreptałam do łazienki. Potem walnęłam zwłokami o łóżko i zanęłam. Cieszyłam się, że jutro wracają, w końcu nie widzieliśmy się dobre 2 miesiące.
---------------------------------------------------------------------------------------------
No to mamy prolog ^-^. Cieszę się, że odwiedzacie mojego bloga. Jak wam się podoba ten rozdział??? Bo mi niezbyt ;( Piszcie w komentarzach (każdy może zostawić komcia) ;)
